Żelazo to słowo pochodzące od łacińskiego „Ferrum” odnoszącego się do substancji składającej się z żelaza. Metale żelazne to stal i surówka – z kilkuprocentową zawartością węgla, oraz stopy żelaza z innych metali (takich jak stal nierdzewna). Określenie nieżelazne jest użytkowane do wskazywania metali innych niż żelazo i stopy, takich które nie zawierają istotnej ilości żelaza. Metalurgia jest kategorią nauki i technologii zajmującej się własnościami danego metalu, jego fabrykacji i oczyszczania.
Przeszłość metalurgii żelaza
Praca z żelazem ma bogatą przeszłość. Obróbka tego metalu zaczęła się na długo przed tym, jak ludzie rozpoczęli rejestrować dzieje. Korzystanie z żelaza było znane w trakcie pierwszych tysiącleci panowania człowieka na ziemi. Najwcześniejsze metaliczne przedmioty zostały odnalezione w Chinach, były wykonane z żelaza i niklu. Stal pierwszy raz wyprodukowano w starożytności. W dobie rewolucji przemysłowej opracowano nowe metody fabrykacji bez węgla.
Aż do XIX wieku stal była kosztownym materiałem wykorzystywanym wyłącznie, kiedy była taka potrzeba. Powszechna dostępność niedrogiej stali zasiliła drugą rewolucję przemysłową i przyzwoliła na postęp współczesnych miast. Stal miękką całkowicie zastąpiono kutym żelazem. Stal nierdzewna została opracowana przed pierwszą wojną światową, ale nie była powszechnie używana aż do 1920 roku.
